Cóż to za smutna epoka, w której łatwiej rozbić atom, niż zniweczyć uprzedzenie.
Albert Einstein

Międzynarodowy Dzień Tolerancji to święto obchodzone corocznie 16 listopada.
Jest to święto ustanowione przez UNESCO w 1995 roku mające na celu promowanie szacunku, akceptacji i uznania bogactwa różnorodności kultur na świecie. Jest to odpowiedź na rosnącą falę wszelakiej nietolerancji, takiej jak rasizm czy antysemityzm.
Konferencja Generalna UNESCO w 1995 roku przyjęła Deklarację Zasad Tolerancji.
Samo święto zostało ustanowione przez Zgromadzenie Ogólne ONZ w 1995 roku z inicjatywy UNESCO.

Jak mówi Deklaracja Zasad Tolerancji:

,,Tolerancja to szacunek, akceptacja i uznanie bogactwa różnorodności kultur na świecie,
naszych form wyrazu i sposobów na bycie człowiekiem. Sprzyja jej wiedza, otwartość,
komunikowanie się oraz wolność słowa, sumienia i wiary.
Tolerancja jest harmonią w różnorodności.
To nie tylko moralny obowiązek, ale także prawny i polityczny warunek.
Tolerancja – wartość, która czyni możliwym pokój – przyczynia się do zastąpienia kultury wojny kulturą pokoju”

Pamiętajcie, że tolerancja to absolutne minimum, celem jest jednak akceptacja.

13 listopada przypada Dzień Placków Ziemniaczanych – potrawy, która znana była już w XVII wieku.
Placki ziemniaczane to potrawa, która od lat króluje na polskich stołach. To pyszne, chrupiące danie powstaje z tartych ziemniaków.

Chrupiące placki ziemniaczane przepis gdyby ktoś nie miał dziś pomysłu na obiad.

Składniki:

• 1 kg ziemniaków’
• cebula
• jajko
• 2 łyżki mąki
• sól, pieprz do smaku
• olej do smażenia

Wykonanie:

Ziemniaki obrać i dokładnie umyć. Połowę zetrzeć na tarce na najdrobniejszym oczku, a drugą połowę na grubym oczku. Dodać pokrojoną w drobną kostkę cebulę, jajko, mąkę oraz sól i pieprz do smaku, a następnie dokładnie wymieszać.
Usmażyć na średnio rozgrzanym oleju (oleju na patelni powinno być ok. 1/2 cm ) z obu stron na złoty kolor.

Odzyskanie przez Polskę Niepodległości było procesem stopniowym.
11 listopada 1918 r. Rada Regencyjna „wobec grożącego niebezpieczeństwa zewnętrznego i wewnętrznego, dla ujednolicenia wszelkich zarządzeń wojskowych i utrzymania porządku w kraju” przekazała władzę wojskową i naczelne dowództwo wojsk polskich, jej podległych, brygadierowi Józefowi Piłsudskiemu.

Józef Piłsudski mając powszechne poparcie społeczne zdecydował się przejąć władzę od regentów, podkreślając w ten sposób jej ciągłość i legalny charakter. Nie wszyscy byli zadowoleni z tej procedury, wskazując na to, iż Piłsudski nie powinien być sukcesorem instytucji powołanej do życia przez okupantów.
Bez względu na te komentarze Józef Piłsudski stał się rzeczywistym przywódcą tworzącego się państwa polskiego. Rząd lubelski rozwiązał się, Rada Regencyjna ustąpiła, a Polska Komisja Likwidacyjna zaakceptowała istniejącą sytuację.

22 listopada 1918 r. nowy rząd opracował, a Józef Piłsudski zatwierdził „Dekret o najwyższej władzy reprezentacyjnej Republiki Polskiej”.

Na mocy tego dekretu, który był swego rodzaju ustawą zasadniczą, Piłsudski obejmował jako Tymczasowy Naczelnik Państwa „Najwyższą Władzę Republiki Polskiej” i miał ją sprawować do czasu zebrania się Sejmu Ustawodawczego. Dekretem z 28 listopada 1918 r. wybory do Sejmu zarządzone zostały w dniu 26 stycznia 1919 r.

29 listopada 1918 r. Józef Piłsudski zwracając się w Belwederze do grona najbliższych współpracowników
tak mówił o odzyskanej niepodległości:

„Jest to największa, najdonioślejsza przemiana, jaka w życiu narodu może nastąpić. Przemiana, w której konsekwencji powinno się zapomnieć o przeszłości; powinno się przekreślić wielkim krzyżem starem porachunki (…) A czas przed nami jest krótki i tylko wspólnym wysiłkiem możemy zdecydować na jakiej przestrzeni, w jakich granicach naszą wolność obwarujemy i jak silnie staniemy na nogach, zanim dojdą z powrotem do siły i pełnego głosu sąsiedzi ze wschodu i z zachodu”.

Mazurek Dąbrowskiego (posłuchaj muzyki hymnu poniżej a także mini przewodnik MSWiA ) – polska pieśń patriotyczna z 1797 roku, od 26 lutego 1927 oficjalny hymn państwowy Rzeczypospolitej Polskiej.

Zapraszamy również do gry z okazji święta 11 Listopada:

https://niepodlegla.men.gov.pl/mission1/?fbclid=IwAR2GHBxZp3tjOYdCBae0uJ1PBEK-KL5J3gefLW5pKUWiPZNhCBkqLueoguA

W Polsce jeże są objęte ochroną, ale czy zawsze o tym pamiętamy. Są niezwykle pożyteczne dla naszych
lasów i ogrodów. Może warto, z okazji ich święta, zostawić w ogrodzie kopczyki liści, by mogły w nich wygodnie przespać zimę.

Takie “domki” można jeżom urządzać także w prywatnych ogrodach i to się na pewno opłaci.
Jeże są bardzo pożyteczne, odżywiają się wieloma szkodliwymi owadami. Chronią więc nasze lasy i ogrody przed szkodnikami, a potrafią je zjadać dosłownie na kilogramy! Jeże są największymi ssakami owadożernymi w naszym kraju.
Dlatego zanim sprzątniemy liście z grodu – zastanówmy się, czy nie warto zostawić choćby jednej sterty. Żeby jeż miał gdzie przespać zimę.

W Polsce występują dwa gatunki: jeż wschodni (Erinaceus concolor), zamieszkujący tereny niemal całej Polski oraz jeż europejski lub zachodni (Erinaceus europaeus), którego granica zasięgu przebiega przez Śląsk, Ziemię Lubuską oraz Pomorze Szczecińskie.

Na wolności jeże żyją od 4 do 7 lat, ale w miastach często giną, zanim skończą dwa lata. A zdaniem badaczy, w 2025 r. dziko żyjących jeży na naszej planecie może w ogóle nie być. Dlatego właśnie należy je chronić między innymi poprzez zostawianie im miejsc do przezimowania.

Cechą charakterystyczną jeży jest okrywa ciała pokryta kolcami. Kiedy poczuje się zaniepokojony, specjalne mięśnie pomagają zwinąć mu się w kolczastą kulkę. Największymi wrogami tych zwierząt są m.in. borsuki, lisy, psy oraz puchacze.

Domeną tych zwierząt są nocne wędrówki, w trakcie jednej nocy potrafią przebyć nawet 2 km. Podczas swoich podróży poszukują pożywienia. Wbrew krążącej opinii jeże nie noszą na swoich kolcach nabitych jabłek. Fizycznie nie ma takiej możliwości, nawet gdyby stanęły pod jabłonią i czekały, aż jakieś jabłko na nie spadnie.

Faktem jest, że latem jeże chętnie wzbogacają swoją dietę, zjadając przejrzałe owoce.
Natomiast głównym składnikiem diety tych zwierząt są owady, dżdżownice, małe gryzonie, jaja ptaków, żaby, jaszczurki a nawet węże. Kiedyś uważano, że jeże wybierają jaja z kurnika.
To oczywiście nieprawda, jeże nie pogardzą znalezionym jajkiem jedynie wtedy, gdy jego skorupka jest już pęknięta. Same nie są w stanie przegryźć nienaruszonej skorupki kurzego jajka.

Poniżej piosenki o naszym Jeżyku do odsłuchania i zabawy:

• 

•