Barbórka obchodzona jest hucznie w całej Polsce. Dla Lafarge to największe święto górnicze ma szczególne znaczenie. Czwartego grudnia dziękujemy naszym górnikom za ich całoroczną ciężką pracę. Przy tej okazji przypominamy kilka ciekawych faktów o Barbórce i tradycjach związanych z jej obchodami.

Patronką święta górników jest Barbara z Nikomedii, męczennica, żyjąca w III wieku naszej ery, która została uznana za świętą przez Kościół katolicki i cerkiew prawosławną. Legenda głosi, że wywodząca się z pogańskiej rodziny Barbara przeszła na wiarę chrześcijańską, za co została ścięta mieczem przez własnego ojca.
Tuż po tym zdarzeniu oprawcę raził piorun, zaś Barbara została okrzyknięta patronką dobrej śmierci i trudnej pracy. Świętą Barbarę od wieków czczą osoby, które w swojej pracy są narażone na wybuchy. Jej kult jest wyznawany przede wszystkim w społeczności górników.
Niewiele osób wie, że świętą Barbarę czczą także hutnicy, marynarze, rybacy, kamieniarze i więźniowie.

Ciekawostki:

1. Nazwa święta górników pierwotnie była pisana jako „Barburka”. W słownikach poprawnej polszczyzny dopiero od 1971 roku możemy znaleźć znany dzisiaj zapis Barbórka. Jest to ukłon językoznawców w stronę śląskiego języka, w którym funkcjonuje słowo „Barbora” oraz pochodzące od niego zdrobnienie „Barbórka”.
2. Ze świętem Barbórki związane są liczne przesądy ludowe. Polskie przysłowie głosi: „Jak Barbórki po wodzie, święta będą po lodzie”.
3. Barbórce według tradycji górniczej towarzyszą zwykle huczne obchody. Dzień rozpoczyna się zwykle mszą świętą w kościele lub w cechowni, przy figurze świętej Barbary. Następnie organizowane są uroczyste pochody orkiestr górniczych oraz inne atrakcje, takie jak koncerty, występy artystyczne czy bale. Tradycyjnie w Lafarge również świętowaliśmy Dzień Górnika.

Nie możecie doczekać się już zabaw andrzejkowych? My tak samo!
W tym roku musimy jednak pozostać podczas w nich w swoich domach.

To nieoficjalne święto przypada w nocy z 29 na 30 listopada, czyli w wigilię świętego Andrzeja, patrona Szkocji, Grecji i Rosji. Tym razem będzie to z niedzieli na poniedziałek.

Andrzejki organizowane są przed rozpoczęciem adwentu, dlatego jest to okazja do ostatnich hucznych zabaw. Ciekawostka – w Szkocji dzień świętego Andrzeja, który obchodzony jest 30 listopada, jest świętem narodowym.

Andrzejki, jędrzejówki, jędrzejki. Obchodzone w Polsce w noc z 29 na 30 listopada, w wigilię świętego Andrzeja. Z biegiem czasu stały się głównie pretekstem do brania udziału w imprezach tanecznych, które
z ich dawną formą mają niewiele wspólnego. Tymczasem tradycja andrzejkowych wieczorów sięga zamierzchłych czasów. Pierwsze pisemne wzmianki o tym święcie pochodzą z XVI wieku.
Warto dodać, że obrzędy z nimi związane daleko wykraczają poza znane nam lanie wosku i tańce.

Jeszcze kilkadziesiąt lat temu wszystkie polskie dziewczęta na wydaniu wiedziały, że w imieniny św. Andrzeja mają szansę dowiedzieć się, jak ułoży im się życie uczuciowe. O ile dziś to walentynki uważamy na święto zakochanych, o tyle kilka dekad temu to św. Andrzej patronował pragnącym miłości pannom, zaś patronką chętnych na ożenek kawalerów była św. Katarzyna.

My przypominamy kilka andrzejkowych zabaw, dzięki temu przybliżyć słowiańskie tradycje naszym dzieciom:

1. Lanie wosku
   chodzi o to, aby wylać na wodę gorący wosk, a następnie w jego kształcie doszukać się symboli i je zinterpretować. Pomocny może się tu okazać cień naszego woskowego tworu – rzucony na ścianę jest czytelny i pobudza wyobraźnię. Uwaga – wosk tradycyjnie lejemy przez dziurkę od klucza!
2. Wyścig butów
   chodzi o to, żeby lewe buty uczestników ustawić rządkiem w kącie pokoju. Następnie powinniśmy przestawiać je tak, aby ostatni but „wskakiwał” na pierwsze miejsce i tak aż do momentu, kiedy któryś z butów dotknie progu. Osoba, która jest właścicielem tego buta będzie wedle wróżby tą, która pierwsza wyjdzie za mąż lub ożeni się.
3. Rzut trzewikiem
   Uczestnik zabawy odwracał się tyłem do drzwi, a następnie rzucał za głowę lewy trzewik.
   But, który upadł podeszwą do podłogi i był skierowany czubkiem ku drzwiom, zwiastował pannom i kawalerom rychłą zmianę stanu cywilnego. Tu mamy praktyczną radę – w celu uniknięcia szkód, koniecznie zamieńcie ciężkie buty na kapcie.
4. Najdłuższa obierzyna
   do tej zabawy musimy przygotować tej samej wielkości jabłka, które następnie uczestnicy będą obierali. Komu uda się uzyskać najdłuższą obierkę, tego związek będzie miał najdłuższy staż.
5. Rzucanie monetą
   każdy uczestnik wybiera monetę o dowolnym nominale. Następnie musi pomyśleć życzenie i trafić monetą do naczynia napełnionego wodą umieszczonego w odpowiedniej odległości.
   Kto trafi do miski z wodą, tego marzenie na pewno się spełni.

Na zabawę i wróżenie zabierze nas muzeum w Bytomiu – warsztaty dla dzieci online – poniżej link, premiera 29.11.2020 o godzinie 11:00
https://www.youtube.com/watch?v=8z-Ug5ua5w0&feature=emb_title

I pamiętajcie

„Święty Andrzej Ci ukaże, co Ci los przyniesie w darze.”

Idea tego święta wywodzi się ze Stanów Zjednoczonych.
Oryginalna nazwa święta brzmi Hallo World Day i symbolizuje cel tego dnia, czyli mówienie hallo (cześć) do przynajmniej dziesięciu osób dziennie. Obecnie Dzień Życzliwości obchodzony jest w ponad 180 krajach.

Jego celem jest uwrażliwienie ludzi na wzajemną życzliwość, wzbudzenie w nich pozytywnych emocji.
Jest to apel przeciwko problemom i często smutnej rzeczywistości.

Tego dnia warto uwierzyć, że w każdym z nas drzemią niewyczerpane pokłady dobra i tak na próbę okazać komuś bezinteresowną życzliwość.

KOTY – według niektórych pechowe, inni twierdzą, że przynoszą szczęście.
Najbardziej tajemnicze z mruczków.

17 listopada obchodzimy na całym świecie jako Dzień Czarnego Kota.
To chyba nie przypadek, że świętuje właśnie czarny kot i tylko to jedno umaszczenie doczekało się odrębnego święta. Czerń, kolor magii, przesądów i tajemnicy.

Święto zostało ustanowione w 2007 roku przez włoskie Stowarzyszenie Obrony Zwierząt i Środowiska (AIDAA) oraz Ruch Obrony Czarnych Kotów. Ustanowiono je w dzień bardzo szczególny – wbrew wszelkim przesądom w piątek 17 września o godzinie 17.Liczba 17 jest we Włoszech uważana za najbardziej pechową.

Celem tego święta jest zarówno zwrócenie uwagi na konieczność opieki nad tymi zwierzętami, jak i walka
z uprzedzeniami oraz przesądami, które są wyjątkowo niebezpieczne dla czarnych kotów.

Oto kilka dowodów na to, że koty przynoszą szczęście:

• W hrabstwie Yorkshire w Wielkiej Brytanii wierzy się, iż trzymanie czarnego kota w domu przynosi szczęście. Zapewnia też bezpieczny powrót rybaków z morskich wypraw.
• Szkoci uważają, że czarny kot w domu przynosi dobrobyt.
• Chińskie przysłowie mówi, że kot zapewnia jego właścicielowi szczęście.
• We Francji mawia się, że psy mogą być wspaniałą prozą, ale tylko kot jest poezją.
• We Włoszech kichający kot oznacza szczęśliwy znak dla tego, kto go słyszy.