Volkswagen Typ 1 – znany jako Garbus lub Beetle – to samochód produkowany na świecie najdłużej.
Jego historia sięga czasów Trzeciej Rzeszy. W 1933 r. Adolf Hitler zlecił Ferdinandowi Porsche zaprojektowanie samochodu dla ludu – z niem. Volkswagen. Założenia były proste – auto miało przewozić dwójkę dorosłych z dzieckiem przy prędkości do 100 km/h. Porsche wzorował się na czeskiej Tatrze V570 i tak powstał samochód, który na dobre wpisał się w historię i kulturę. Masowa produkcja „Garbusa” ruszyła po II wojnie światowej.

Garbus skradł serca tak wielu, że doczekał się nawet swojej „biografii” – Garbus. Długa, niezwykła podróż małego Volkswagena Andrei Hiott.

Za Garbusem szalały gwiazdy Hollywood. Volkswagenem jeździć mieli sam Disney, James Bond oraz John Lennon.

Polecamy filmy, w których głównym bohaterem jest Garbus:
dla starszej widowni komedia Kochany chrabąszcz (The Love Bug 1968),
a dla młodszej widowni Garbi super bryka (Herbie: Fully Loaded 2005).

Wakacje, to najtrudniejszy czas dla zwierząt. Są takie sytuacje i miejsca,w których zwierzęta nie powinny się nigdy znaleźć, a jednak latem zauważa się ich znacznie więcej. Dzięki inspektorom
i wolontariuszom Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Opolu każdego dnia udaje się uratować życie wielu zwierząt.

Ale to tylko początek. Dalej nie jest wcale łatwiej… Potrzebny jest zwyczajny dach nad głową
i wyżywienie. To najpilniejsze z potrzeb, które należy zaspokoić, by zwierzęta z godnością poczekały na kochający dom. Członkowie szkolnego Koła Przyjaciół TOZ w Opolu serdecznie proszą
o udzielenie pomocy małym czworonogom poprzez tymczasową adopcję lub karmę, której potrzebujemy wręcz w nieograniczonej ilości. Zachęcamy oczywiście do adopcji zwierząt na stałe. Pamiętajmy, że każde stworzenie, bez względu na wiek, zasługuje na szczęście.

Każdego, kto zechce pomóc, prosimy o kontakt z opolskim oddziałem TOZ pod adresem elektronicznym:
opole@toz.pl lub pod numerem telefonu: 77 441 02 25.

Udostępniamy Państwu zdjęcia zwierzaków, które oczekują pomocy:

Poniżej linki o współpracy Towarzystwa z Kołem Przyjaciół TOZ w Opolu:

https://pl-pl.facebook.com/TOZOpole/photos/a.165812233466941/2653113928070080/?type=3&__tn__=-R

https://www.facebook.com/TOZOpole/photos/a.726981434016682/2920514021330068/?type=3&__tn__=-R

Światowy Dzień Deskorolki obchodzony jest 21 czerwca od kilkunastu lat.

Według jednej z wersji 21 czerwca 2004 r. setki miłośników deskorolki przejechało po ulicach Nowego Jorku w barwnej paradzie. Pomysł spodobał się skejtom w innych miastach. Rok później podobne przejazdy odbyły się w różnych częściach świata. W Polsce święto obchodzone było po raz pierwszy w 2006 r.

Kawałek drewnianej sklejki pokryty gripem z doczepionymi kółkami.
Deskorolka to tak prosty przedmiot, który przyciągnął do siebie miliony miłośników na całym świecie. Wokół deskorolki utworzyła się jedna z najciekawszych subkultur.

Deck – główny element deskorolki, nazywany także blatem, na którym stawia się nogi podczas jazdy. Decki robione są ze sklejki (najczęściej z drewna klonu kanadyjskiego), jego szerokość to 19-23 cm. Zależnie od rozmiarów decki umożliwiają zwykłą jazdę lub wykonywanie tricków.

Grip – samoprzylepny papier ścierny pokrywający górną część decku, który umożliwia utrzymanie właściwej i stabilnej pozycji na desce. Skaterzy często ozdabiają grip wzorkami, które ułatwiają odróżnienie taila od nose’a (przodu i tyłu deskorolki).

Heelflip – trik polegający na obrocie deski wokół osi podłużnej o 360 stopni. Deska kopana jest piętą. Poniżej link do filmiku jak to powinno wyglądać
https://www.youtube.com/watch?time_continue=16&v=2A2P_tcqaZ8&feature=emb_logo

Legendy Deski:

  1. Tony Hawk https://www.youtube.com/watch?v=V1YeMXE6Wn4
  2. Rodney Mullen https://www.youtube.com/watch?v=ZeysRfe2LVY
  3. Curren Caples https://www.youtube.com/watch?time_continue=77&v=dhl0yB-dIb8&feature=emb_logo

Poniżej link do strony, z której dowiecie się więcej o historii SKATEBOARDINGU
https://miejskiesporty.pl/Historia-Skateboardingu-Deskorolki-blog-pol-1522059117.html

Skateboarding jest sportem niebezpiecznym i dlatego był przez długi czas zwalczany.

Dzień Kota Garfielda to prawdziwe święto! Garfield został stworzony przez rysownika Jima Davisa. Po raz pierwszy pojawił się w kreskówce 19 czerwca 1978 r.

Znana na całym świecie bajka z Garfieldem rozgrywa się w Muncie w stanie Indiana, w USA. Głównymi tematami są przede wszystkim obsesyjne jedzenie kota, jego miłość do lazanii oraz niechęć do poniedziałków. Davis postanowił zebrać najbardziej typowe ludzkie cechy i dać je swojemu kociemu bohaterowi.

Dzień Kota Garfielda obchodzony był po raz pierwszy w 1998 r. w 20. rocznicę komiksu i urodzin Garfielda.

Jeśli w tym dniu nie wiecie, co zrobić smacznego na obiad, zróbcie Lazanię Garfielda – przepis:
Co potrzebujemy

  1. makaron do lazanii,
  2. mięso mielone/ dla wegetarian (mrożonego szpinaku, cukinie),
  3. ser,
  4. sos beszamelowy.

Przyrządzenie:
Najpierw smażymy mięso na patelni, dodajemy soli i pieprzu, jak będzie gotowe, dodajemy pomidory obrane ze skórki i ponownie podsmażamy. Dodajemy przecier pomidorowy lub gęstą pastę i rozgnieciony czosnek. Osobno należy ugotować makaron do lazanii przez ok. 3-5 minut. Dno naczynia żaroodpornego wyłożyć po kolei: makaronem, sosem i serem żółtym. Na koniec posypać bazylią.
Wkładamy naczynie do piekarnika rozgrzanego do temperatury na 180 stopni i pieczemy ok. 25 min.
Smacznego:)

Podczas przygotowania Lazanii Garfielda polecamy piosenkę

Sekret szczęścia to żyć z pasją.

Dzięki pasji rozwijamy stałe i wierne zaangażowanie, które pozwala nam stawiać czoła przeciwnościom, pozwala zapomnieć o lękach i zmartwieniach.
Pasja pozwala żyć każdego dnia z motywacją i wzrokiem utkwionym w marzeniach.

Dziękujemy wszystkim tym małym i tym dużym za udział w konkursie i życzymy miłego oglądania.

Podstawowym celem konkursu było zainteresowanie dzieci i młodzieży problemem adopcji zwierząt oraz promowanie wrażliwości, empatii oraz odpowiedzialności za los tych, które są bezdomne.
W czasie obrad jurorzy konkursu oceniali prace pod względem zgodności z tematyką konkursu oraz jakości wykonania. Wybrano trzy najlepsze prace.

Werdykt Jury jest następujący:

  1. miejsce zdobyła Amelia Leśniowska
  2. miejsce zajęła Hanna Stasiak
  3. miejsce zajął Krzysztof Krąbel

Zgodnie z regulaminem konkursu praca, której autor zdobył I miejsce, zostanie opublikowana
w lokalnych mediach, na stronie Publicznej Szkoły Podstawowej nr 10 im Henryka Sienkiewicza
w Opolu oraz Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w Opolu.

Prace, których autorzy zdobyli II i III miejsce, zostaną opublikowane na stronie Publicznej Szkoły Podstawowej nr 10 im Henryka Sienkiewicza w Opolu oraz Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami
w Opolu.

Serdecznie gratulujemy laureatom!
Dziękujemy wszystkim uczniom za udział w konkursie.
Doceniamy starania i wspaniałe pomysły.
Autorom wszystkich prac prześlemy pocztą dyplomy.

Czerwiec to miesiąc uwielbiany przez wielu, powszechnie kojarzony z końcem szkoły i początkiem wakacyjnego wypoczynku. Dla dawnych Słowian czerwiec był miesiącem przejścia wiosny w lato.

To czas kwitnienia róż i maków oraz soczystej zielonej trawy.
To czas truskawek i czereśni. To czas snucia wakacyjnych planów.

Szósty miesiąc roku swoją nazwę zawdzięcza polskiemu owadowi, który wychodzi
z kokonu i wypełza w poszukiwaniu pędu czerwca trwałego.

Czerwiec polski miał niegdyś ogromne znaczenie gospodarcze. W średniowieczu był źródłem czerwonego barwnika, wykorzystywanego w przemyśle tekstylnym, malarstwie i farbiarstwie.
Do XIX w. Polska była głównym dystrybutorem tego barwnika.

Ormianie wywozili go do Turcji. Kiedy odkryto Amerykę, okazało się, że koszenila pozyskiwana
z żyjącego na opuncjach czerwca kaktusowego jest znacznie tańsza i ma o wiele mocniejszą barwę. Nasz polski owad stracił wtedy nieodwracalnie na wartości, ale pozostawił po sobie nazwę miesiąca
i koloru „czerwony”.

Poniżej zapraszamy do zapoznania się z ciekawymi informacjami, zagadkami i zadaniami związanymi z miesiącem czerwcem.

Jak również do wysłuchania piosenek.

Czym jest dogoterapia?

Jest to terapia z udziałem psa. Jest metodą wzmacniającą efektywność rehabilitacji, w której motywatorem jest odpowiednio wyselekcjonowany i wyszkolony pies prowadzony przez wykwalifikowanego terapeutę. Terapia tego rodzaju jest jedną z dziedzin zooterapii.

Dogoterapia wykorzystywana jest głównie w pracy z dziećmi niepełnosprawnymi ruchowo
i umysłowo. Bezpośredni kontakt z odpowiednio wyszkolonym psem, pod czujnym okiem wykwalifikowanego terapeuty, pozwala osiągnąć znaczący postęp w rozwoju psychicznym
i emocjonalnym dziecka. Należy podkreślić, że rehabilitacja tą metodą może być prowadzona wyłącznie przez kompetentnego specjalistę przy udziale właściwie przygotowanego psa.

W zajęciach dogoterapii biorą udział specjalnie wyszkolone psy (zwykle labradory, golden retrievery, collie i husky) i wykształceni terapeuci.

Zarówno psy, jak i ludzie muszą mieć do tej pracy odpowiednie predyspozycje:

  • łagodne usposobienie,
  • spokój,
  • opanowanie,
  • cierpliwość,
  • łatwość nawiązywania kontaktów,
  • otwartość,
  • chęć niesienia pomocy.

Wspieranie procesu leczenia poprzez obecność zwierzaka pobudza zmysły i uspokaja pacjentów. Podczas zajęć dzieci uczą obcowania ze zwierzęciem, wykonują różnego rodzaju ćwiczenia, uczą się wydawania komend. Gdy pies wykonuje polecenie dziecka, nabiera ono pewności siebie i uczy się samodzielności. Troska o psa, karmienie, czesanie, wyprowadzanie na smyczy i ogólna opieka jest dla dzieci nauką życia w społeczeństwie. Rodzaj ćwiczeń zawsze dobierany jest indywidualnie do potrzeb i możliwości każdego pacjenta.

Nie bez powodu mówi się, że pies jest najlepszym przyjacielem człowieka.
To powiedzenie sprawdza się zarówno u osób korzystających z dogoterapii, jak i u każdego, kto posiada w domu czworonoga.


Pies to lek na całe zło i smutek. Zawsze czeka, tęskni i nigdy nie zawiedzie.

Są takie rzeczy, które lubimy robić niezależnie od tego, ile mamy lat.
Często poświęcamy im bardzo wiele czasu, ponieważ relaksują nas, pozwalają oderwać się od smutków, lęków i problemów albo po prostu – są sposobem na nudę.

Być może lubisz rysować, konstruować budowle z klocków, zgłębiać tajniki przyrody, grać na instrumencie albo uprawiać sport… A może lubisz czytać książki przygodowe, robić na drutach albo słuchać muzyki czy oglądać filmy?
Nie zgadłam? No…, to może zbierasz jakieś figurki, dinozaury czy naklejki? A może… bawisz się
w szkołę?

Jeśli trudno Ci określić, co najbardziej lubisz robić, nie przejmuj się!
Grunt to nie szukać zainteresowań na siłę, pod presją otoczenia albo w oczekiwaniu na nagrodę, bo takie podejście ma niewiele wspólnego z dobrym samopoczuciem, pozytywnym nastrojem oraz ogólnym poczuciem szczęścia. Zwyczajnie daj sobie czas i rób to, co Cię w danej chwili interesuje. Gdy zauważysz, że poświęcasz czemuś więcej energii, zastanów się, kiedy to robisz i czy faktycznie czujesz się wtedy dobrze.

Na koniec mała refleksja.
Odkrywanie swoich zainteresowań jest ścieżką, po której stąpasz nie tylko po to, by zbliżyć się do ludzi, ale również po to, by dowieść swojej indywidualności i niepowtarzalności.
Szerokiej drogi.