Miasto Opole kontynuuje działania związane z profilaktyką zakażeń wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV).
Z bezpłatnych szczepień profilaktycznych w roku bieżącym mogą skorzystać dziewczęta
urodzone w 2008 roku.
Więcej informacji w załączniku poniżej.
Główną wytyczną jest bezwzględne przestrzeganie podstawowych zasad higieny: częste mycie rąk, ochrona podczas kichania i kaszlu, unikanie dotykania oczu, nosa i ust, obowiązkowe zakrywanie ust i nosa przez osoby trzecie przychodzące do szkoły lub placówki.
Poniżej zamieszczamy w formie pdf. wytyczne przyprowadzania i przebywania dzieci na świetlicy jak również odbioru ze świetlicy w dobie COVID.
Poniżej w załączniku zamieszczone zostały Wewnętrzne procedury bezpieczeństwa funkcjonowania Publicznej Szkoły Podstawowej nr 10 im. Henryka Sienkiewicza w Opolu w stanie zagrożenia epidemicznego dla organizacji zajęć edukacyjnych od 1 września 2020 r.
Zapraszamy rodziców oraz opiekunów do zapoznania się z opracowanym przez Ministerstwo Edukacji Narodowej „Poradnikiem bezpiecznego wypoczynku”.
Więcej informacji znajdą Państwo w linku poniżej.
Poszukując informacji na temat bohatera tego dnia, pierwszą, którą można odnaleźć, to ta, że jest on bardzo pospolitym motylem. Zaryzykować można stwierdzenie, że prawdopodobnie każdy z nas widział kapustnika choć raz. Jego białe skrzydełka znają chyba wszyscy.
Motyl występuje w Europie, Afryce Północnej i Azji. W Polsce i w Holandii można go zobaczyć praktycznie wszędzie. Pojawia się zazwyczaj w ogrodach, sadach i na polach uprawnych ku zgrozie hodowców oraz w lasach. Gąsienice motyla uwielbiają wszystko, co świeże, najbardziej pożądane dania to kapusta, gorczyca polna, rzodkiew oraz nasturcja. Uwielbiają również kalafior, jarmuż, brokuł, kalarepę i rzepak.
Czy bielinek kapustnik jest pod ochroną?
Nie. To gatunek pospolity, niewymagający ochrony. Tak naprawdę największym wrogiem gąsienic jest baryłkarz bieliniak – pasożyt, który żyje wewnątrz nich, wytwarzając niebezpieczne substancje, powodujące śmierć gąsienic. Mimo wszystko powinniśmy mieć na uwadze, że tak jak każde zwierzę, tak i bielinek jest nieodłącznym elementem natury.
Wodne Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe (WOPR) – specjalistyczne stowarzyszenie o zasięgu ogólnokrajowym, zajmujące się wykonywaniem zadań związanych z ratownictwem wodnym.
29 czerwca obchodzone jest święto ratowników Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego w Polsce. Data nie jest przypadkowa. Tego dnia Kościół katolicki uroczyście obchodzi Dzień Świętego Piotra, który jest patronem m.in. WOPR-u.
Święto aktywnie jest obchodzone przez ratowników i osoby sympatyzujące, zaprzyjaźnione, którym idea ratowania ludzi w wodzie nie jest obca, tym bardziej podczas wakacji.
Rady dla wypoczywających nad wodą:
- Najbezpieczniejsza jest kąpiel w miejscach odpowiednio zorganizowanych i oznakowanych, będących pod nadzorem ratowników WOPR lub funkcjonariuszy Policji Wodnej.
- Nie korzystaj z kąpieli w gliniankach, stawach, na żwirowiskach – mogą być bardzo zanieczyszczone, zarośnięte i głębokie; w razie zagrożenia nikt Cię nie usłyszy.
- Przestrzegaj regulaminu kąpieliska, na którym wypoczywasz.
- Zapamiętaj oznaczenia:
biała flaga – kąpiel dozwolona,
czerwona flaga – kąpiel zabroniona,
brak flagi – nie ma dyżuru ratowników. - Nie pływaj w wodzie o temperaturze poniżej 14 stopni Celsjusza, najlepsza temperatura to 22-25 stopni.
- Nie skacz do wody, gdy skóra jest nagrzana po bezpośrednim kontakcie ze słońcem. Przed wejściem do wody skorzystaj z prysznica lub stopniowo ochlap klatkę piersiową, szyję i nogi – unikniesz wtedy wstrząsu termicznego, skurczu lub omdlenia.
- Nie pływaj w miejscach, gdzie jest dużo wodorostów lub wiesz, że występują zawirowania i zimne prądy.
- Nie krzycz nad wodą, nie rób niepotrzebnego hałasu, nie wzywaj pomocy dla żartu.
- Numer ratunkowy nad wodą – 601 100 100. W razie wypadku zadzwoń, podając miejsce zdarzenia, opisując sytuację, stan osób poszkodowanych i ich liczbę. Koniecznie podaj swoje nazwisko.
Nigdy nie przerywaj pierwszy rozmowy z dyżurnym!
Posłuchajcie historyjki o bezpiecznych wakacjach nad wodą:
Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny…, mimo że żegnamy dziś kolejny rocznik, który opuszcza mury naszej szkoły, to przecież jesteście wyjątkowi – takich uczniów jak Wy nie było
i nie będzie w naszej szkolnej społeczności.
Za Wami 8-letnia już historia radości, nadziei – czasem zawiedzionych, małych porażek, ale także drobnych i wielkich sukcesów – każdego z Was na miarę jego możliwości, zdolności, wysiłku i… szczęścia.
Tak jest właśnie w życiu, a przecież te 8 lat spędzonych w Publicznej Szkole Podstawowej nr 10
w Opolu to ponad połowa Waszego piętnastoletniego życia! To tu stawialiście pierwsze kroki samodzielności, tu zawieraliście przyjaźnie, tu uczyliście się obowiązku i tu wreszcie otrzymaliście podstawową wiedzę i kompetencje do otwarcia kolejnego etapu wykształcenia.
Kiedy wstąpiliście w progi szkoły 1 września 2012 roku – onieśmieleni, niepewni – wydawało się, że droga przed Wami jest tak długa, że niemal nie ma końca, a na niej piętrzą się niezliczone trudności; jak w wierszu Leopolda Staffa:
Nie wierzyłem
Stojąc nad brzegiem rzeki,
Która była szeroka i rwista,
Że przejdę ten most,
Spleciony z cienkiej, kruchej trzciny
Powiązanej łykiem.
Szedłem lekko jak motyl
I ciężko jak słoń,
Szedłem pewnie jak tancerz
I chwiejnie jak ślepiec.
Nie wierzyłem, że przejdę ten most,
I gdy stoję już na drugim brzegu,
Nie wierzę, że go przeszedłem.
Na ostatnim etapie tej drogi, nie dość, że konieczny był większy wysiłek (jak to pod szczytem), to jeszcze przedziwny rok 2020 zafundował Wam (i nam) kształcenie na odległość… Ale wspólnymi siłami udało nam się przejść ten most: zdaliście egzaminy i jesteście ABSOLWENTAMI PSP 10
w Opolu; tu, na drugim brzegu, widać już tylko szerokie łąki wakacyjnego odpoczynku i dalekie pola Waszej nowej przygody z kolejnym etapem kształcenia.
Kochani! Porzucając bezpowrotnie w murach tej szkoły dzieciństwo, odważnie rozwińcie skrzydła młodości! Przed Wami śmiałe cele – jak uczy Adam Mickiewicz, więc odwiążcie liny, porzućcie bezpieczną przystań. Macie sporo do zrobienia, by świat pozmieniać.
Z uśmiechem Was żegnamy i życzymy szczęścia podczas lotu!
Podczas tych wakacyjnych dni życzymy Wam dużo spokoju i odpoczynku od codziennych problemów i trosk, a także takiego „naładowania baterii”, aby z nowymi siłami przystąpić do dalszej wytężonej pracy na niwie edukacji. Pamiętajcie o zasadach bezpieczeństwa.
Drodzy Uczniowie, podczas wakacyjnego odpoczynku spróbujcie dostrzec wokół siebie to wszystko, co dzięki działającej normalizacji pozwala wam przyjemnie i bezpiecznie spędzić wolny czas. Ale także to, co przeszkadza Wam tylko dlatego, że jeszcze nie jest znormalizowane.
Koniec roku to czas podsumowań – słowem tym będzie: „dziękujemy”. I widzimy się we wrześniu.
Dziękuję wszystkim Rodzicom i Uczniom za współpracę w ciągu całego roku szkolnego,
a w szczególności − w okresie epidemii. Ostatnie cztery miesiące odcisnęły piętno na poczuciu bezpieczeństwa nas wszystkich.
Świat z dnia na dzień przestał być przewidywalny, a przekonanie o tym, że sprawujemy nad nim kontrolę legło w gruzach. Stabilizacja i pewność ustąpiły miejsca obawom, wątpliwościom
i problemom. Można zatem powiedzieć, że życie sformułowało ludziom zupełnie nowe wymagania.
Wydaje się, że zasoby, które pomagają nam zwykle radzić sobie w sytuacjach trudnych, teraz wymagają szczególnej pielęgnacji. Być może to właśnie wakacje stanowią idealny składnik przełamania kryzysu, którego wspólnie doświadczyliśmy. W jaki sposób? Wykorzystajmy wszystkie możliwości, by odpoczynek od pracy i nauki wypełnić relacjami ze środowiskiem znajomych
i bliskich. Sięgnijmy po ulubioną książkę, film, dokończmy dawno odłożony sweter na drutach… Delektujmy się zainteresowaniami i opowiadajmy o nich przyjaciołom, kolegom, koleżankom. Szukajmy okazji, by uśmiechać się do siebie i innych.
To wszystko, choć z pozoru oczywiste, ma ogromne znaczenie, ponieważ buduje w nas pozytywne nastawienie do przyszłości. Tego, co już było, zmienić się nie da. Wykorzystajmy szansę
i zainwestujmy w… jutro.
Halina Kłyś
Kiedy nadchodzi czas długo wyczekiwanego wyjazdu, nie myślimy o niczym innym, tylko o tym, by wreszcie wyruszyć w podróż i na kilka dni oderwać się od codzienności.
Sprawdzamy po raz kolejny zawartość walizki i powtarzamy sobie cały czas głośno, co powinniśmy ze sobą zabrać, by czegoś ważnego nie zapomnieć. Snujemy wielkie plany i nadzieje, że w końcu będziemy się super bawić.
W załączniku wysyłam wam humorystyczne wierszyki do poprawy humoru.
