Przedwiośnie to czas kapryśnej pogody więc działania zaplanowane na placu szkolnym często mają swój
finał w salach lekcyjnych lub na korytarzu.

W naszej galerii znajdziecie Państwo prace zbiorowe wykonane z kartonów (dom i statek), a także prace indywidualne – konstrukcje wykonane z pianek i folii bąbelkowej oraz rysunki pod wspólnym tytułem:
Co się dzieje w mojej głowie, gdy się bawię.

W tytule dzisiejszych zajęć widnieje znane polskie powiedzenie „W marcu jak w garncu”.
A co ono oznacza? – zapytacie.

Już wyjaśniam – powiedzenie oznacza, że w marcu jest bardzo zmienna pogoda – wszystkie cztery
pory roku mogą przemieszać się w tym miesiącu.

Może być raz ciepło – raz zimno, co chwilę zmiana pogody. Jednym słowem, marzec to miesiąc pełen pogodowych niespodzianek. Czy tak było w tym roku w marcu? myślę, że tak.

Uczniowie ze świetlicy Pana Tomka namalowali dla nas kilka prac związanej z tematem – zobaczcie sami.

Dzień Mężczyzny to święto obchodzone od 1999 roku, kiedy z inicjatywy ONZ wybrano dzień, który miałby symbolizować równowagę płci.
Dzień Mężczyzny to bowiem święto odpowiadające Międzynarodowemu Dniu Kobiet obchodzonemu
na całym świecie 8 marca.

W Polsce Dzień Mężczyzny świętujemy 10 marca, tylko 2 dni po Dniu Kobiet – ta data jest związana
z liturgicznym wspomnieniem 40 męczenników z Sebasty.
Na świecie z kolei Dzień Mężczyzny obchodzi się w innym terminie – 19 listopada.

Jednak każda okazja jest dobra, by docenić naszych wspaniałych partnerów, mężów, ojców, braci i synów.

​Dzień Kobiet – święto, w którym za czasów PRL wręczano paniom słynne goździki, wciąż jest chętnie obchodzone w naszym kraju.

Dzień Kobiet obchodzony jest na całym świecie od ponad 100 lat. Pierwszy raz swoje święto kobiety celebrowały jednak nie 8 marca, a 28 lutego 1909 roku.
Geneza tego wyjątkowego dnia związana jest z ruchami robotniczymi, które narodziły się w Europie
i Ameryce Północnej na początku XX wieku.

Po okresie PRL święto utraciło swój propagandowy charakter, a wielu uważa je za relikt minionej epoki.

Nadal jednak to doskonała okazja, by wyrazić szacunek i docenić kobiety – nie tylko z najbliższego
otoczenia, ale wszystkie napotkane tego dnia.

Kto by nie chciał przenieść się w czasy prehistoryczne, gdzie prym wiodły dinozaury?
Zobaczyć jak to było, kiedy ziemia była zieloną puszczą zamieszkałą przez ciekawe okazy.
A tu psikus, taka podróż tylko za sprawą filmów fantastycznych lub programów naukowych.
Dzieci mają więcej szczęścia – z łatwością zobaczą dinusia w bajkach i książeczkach do czytania.
Wielka szkoda, że gady te wyginęły blisko sześćdziesiąt pięć milionów lat
temu, po blisko 135 mln lat życia na naszej planecie.

Ile lat liczy sobie Ziemia? Tego w zasadzie nie wiemy.
Wiemy natomiast kto, a raczej co ją zamieszkiwało przez około sto sześćdziesiąt milionów lat. Ponad dwieście milionów lat temu na naszej planecie pojawiły się olbrzymie gady, nazwane przez naukowców dinozaurami. Nazwa jest w pełni adekwatna do ich wyglądu. Złożono ją bowiem z dwóch greckich słów, oznaczających „straszny” i „jaszczur”. Gady naczelne panowały na Ziemi przez ponad 135 milionów lat. W porównaniu z nimi pobyt człowieka na naszej planecie jest naprawdę krótki. Dominacja dinozaurów skończyła się około sześćdziesiąt pięć milionów lat temu. Gady te wymarły w bardzo szybkim tempie.

Cała wiedza o tych niezwykłych zwierzętach pochodzi ze śladów jakie pozostawiły one po sobie w różnych zakątkach Ziemi. Ślady te to przede wszystkich kawałki kości i szkieletów, zwane skamieniałościami. Niezwykle rzadko zdarzają się znaleziska bardzo dużych fragmentów lub nawet całych szkieletów. O budowie dinozaurów wnioskuje się na podstawie kawałków kości, z których odtwarza się modele całych szkieletów.
Jak to się stało, że zachowały się tak długo? Stało się tak ponieważ kości te są bardzo duże i dzięki temu wolniej ulegają rozkładowi.

Źródłem wiedzy o wyglądzie i życiu dinozaurów są także tak zwane koprolity. Należą do nich odciski miękkich części ciała, skamieniałe narządy wewnętrzne i tropy, ale te można spotkać naprawdę rzadko. Zachowane części dinozaurów dają jedynie szczątkową wiedzę o tych zwierzętach.
To co zachowało się do dziś jest bowiem maleńką cząstką tego, co pozostało po dinozaurach zaraz po ich wyginięciu. Nie wszystkie dinozaury były ogromne i ciężkie. Najwięcej wiemy o tych ostatnich, ponieważ fragmenty ich dużych kości zachowały się do dziś, w przeciwieństwie do tych mniejszych, które przez ten czas uległy całkowitemu rozkładowi.

Do chwili obecnej naukowcom udało się sklasyfikować prawie tysiąca gatunków dinozaurów.
Wśród gatunków dinozaurów możemy wyróżnić dinozaury drapieżne (Tyranozaur, Allozaur) oraz dinozaury roślinożerne (Triceratops, Brachiozaur, Diplodok). Dokładne informacje na temat klasyfikacji i podziału dinozaurów dostępne są na podstronie Gatunki dinozaurów.

Dinozaury, podobnie jak ssaki, dzieliły się na dwie grupy: drapieżniki i zwierzęta roślinożerne.
Roślinami żywiły się głównie dinozaury należące do grupy teropodów. O tym co najbardziej lubiły chrupać poszczególne gatunki dinozaurów, wnioskuje się z budowy ich ciała, kształtu kości i zębów. Dinozaury z kończynami zakończonymi pazurami i z ostrymi zębami należały do drapieżników.
Drapieżnym dinozaurem był na przykład tyranozaur. Prehistoryczne gady z kończynami w kształcie kopyt i mniejszymi zębami, żywiły się pokarmem roślinnym. O diecie ogromnych gadów mogą świadczyć zachowane odchody i skamieniałe treści żołądkowe. Do dziś zachowały się w nich nie do końca przetrawione kawałki tego co zostało zjedzone przez ich właścicieli. Roślinkami żywiły się zwłaszcza te gatunki teropodów, z których wywodzą się ptaki.

Zapraszamy do wykonania pracy plastycznej – Dinozaur

Ciepły, chrupiący i pachnący chleb podgrzany w tosterze to świetne śniadanie na początek dnia.
Dziś tost obchodzi swój dzień.
Tost to kromka pieczywa pszennego, podpieczona w tosterze. Gotowy tost powinien być lekko
przyrumieniony i chrupiący. Co ciekawe tosty podaje się na ciepło, po wystygnięciu przestają być tostami.

Tosty mogą być podawane na słodko, np. z dżemem bądź miodem oraz wykwintnie – z kawiorem.
Tost z masłem i dżemem jest składnikiem typowego angielskiego śniadania. Jednak Polacy mają nieco inne podejście do tostów. W naszym kraju na popularności zyskały opiekacze do chleba tostowego. Kanapki przyrządzone z dwóch kromek chleba tostowego, zazwyczaj przełożone żółtym serem i szynkom to coś co naprawdę lubimy.

Tost to potrawa, która daje wiele możliwości…jedynym ograniczeniem przy ich przygotowywaniu jest nasza wyobraźnia…